MALAYSIA kaya dengan pelbagai bangsa, agama dan budaya yang unik. Bahasa adalah salah satu cabang yang memperlihatkan kepelbagaian budaya masyarakat majmuk Malaysia.
Yang menariknya, bahasa bukan sahaja divariasikan mengikut bangsa, bahkan adakalanya dibezakan menerusi loghat mengikut daerah.
Sabah dan Sarawak yang terdiri daripada pelbagai etnik juga mempunyai bahasa mereka mengikut suku kaum masing-masing.
Penggunaan loghat mengikut negeri dan etnik itu melambangkan identiti sesebuah masyarakat yang membolehkan seseorang individu itu dikenali apabila berkomunikasi dengan orang lain.
Namun, penggunaannya yang agak keterlaluan termasuk sewaktu mengikut kelas formal di sekolah amat membimbangkan.
Ini kerana keadaan itu menyebabkan segelintir pelajar sekolah tidak tahu menggunakan bahasa Melayu yang standard, bahkan menyukarkan proses pengajaran.
Perkara itu lazimnya berlaku kepada masyarakat yang tinggal di kawasan luar bandar dan pedalaman.
Bagi guru-guru dari Semenanjung Malaysia (Semenanjung) yang berkhidmat di Sabah dan Sarawak, bahasa merupakan salah satu cabaran yang perlu ditempuhi kerana penguasaan bahasa berlainan mengehadkan proses pembelajaran antara murid dan guru.
Jika di Semenanjung, masalah komunikasi mungkin tidak begitu ketara, namun kepelbagaian etnik di Bumi Kenyalang contohnya membuatkan guru-guru di sana mengalami sedikit kesukaran untuk berinteraksi apabila para pelajar lebih selesa menggunakan bahasa ibunda mereka di sekolah.
Murid-murid dari kaum Iban umpamanya menggunakan bahasa ibunda mereka yang belum pernah didengar oleh guru-guru dari Semenanjung, apatah lagi untuk memahaminya.
Ini menyebabkan murid-murid gagal menguasai bahasa Melayu dengan baik kerana mereka sentiasa bercakap dalam bahasa Iban di rumah dan sekolah.
Hakikat itu diakui oleh guru-guru dari Semenanjung yang sedang bertugas di Sarawak terutama mereka yang baru berkhidmat di kawasan luar bandar dan pedalaman.
No comments:
Post a Comment